135:10.1
Ĉar Jesuo iris norden en Galileon, Johano sentis sin instigata reiri siajn paŝojn suden. Sekve, dimanĉe matene, la 3an de marto, Johano kaj la ceteraj liaj disĉiploj ekis sian vojaĝon suden. Ĉirkaŭ unu kvarono de la tujaj sekvantoj de Johano estis intertempe foririntaj al Galileo serĉante Jesuon. Estis malĝojo kaj konfuzo pri Johano. Li neniam plu predikis kiel antaŭe baptante Jesuon. Li iamaniere sentis, ke la respondeco de la venonta regno ne plu pezis sur liaj ŝultroj. Li sentis, ke lia laboro preskaŭ finiĝis; li estis malgajega kaj sola. Sed li predikis, baptadis, kaj vojaĝis plu suden.
135:10.2
Proksime de la vilageto Adamo, Johano haltis dum kelkaj semajnoj, kaj estis tie ke li faris la memorindan atakon kontraŭ Herodo Antipas pro neleĝe preni la edzinon de alia viro. En junio de tiu ĉi jaro (A.D. 26) Johano estis ree ĉe la Betania transirejo de la Jordan, kie li komencis sian predikon pri la venonta regno pli ol jaron antaŭe. En la semajnoj post la baptado de Jesuo la karaktero de la prediko de Johano iom post iom ŝanĝiĝis en proklamado de kompato al la simplaj homoj, dum li denove kondamnis per plena fervoro la koruptitajn politikajn kaj religiajn regantojn.
135:10.3
Herodo Antipas, en kies teritorio Johano estis predikanta, ektimis, ke li kaj liaj disĉiploj eble komencus ribelon. Herodo ankaŭ malŝatis la publikajn kritikojn de Johano pri liaj hejmaj aferoj. Pro ĉio ĉi, Herodo decidis meti Johanon en malliberejon. Sekve, tre frue matene la 12an de junio, antaŭ ol la amaso alvenis por aŭdi la predikon kaj atesti la baptadon, la agentoj de Herodo arestis Johanon. Dum semajnoj pasis kaj li ne estis liberigita, liaj disĉiploj disiĝis tra la tuta Izraelo, multaj el ili irante en Galileon por aliĝi al la sekvantoj de Jesuo.